හීන නං හුඟයි
හීන හරි බරයි
කාලයට මං බයයි
හීන පරදං කාලෙ ඉගිලෙයි
දුක නොපෙන්නා ඈ හිනාවෙයි
හිනා පෙන්නා ඈ හඬයි
නොගලන කඳුළු ඇවිලෙයි
ඇවිලි ඇවිලී දියවෙයි
ගෙනැල්ලා හැමදේම
තියා මගෙ පා ගාව
ලෝකයම මා කෙරුව
ඇගේ ලෝකය අද කොහිද
හරි බරයි දම්වැල
අපේ හිත් ගැටගැහුව
ලිහාගෙන කොහෙ යම්ද
අඩපණයි හිත හොඳටෝම
කෙනෙක් මත වාරු වී
කොතෙක් කල් ඉන්නද
පිපී හිනැහෙන අතර වෙන හැම
පරවෙන්නෙ පෙති අපේ විතරද
සමාවෙනවද මට
කාලයට පරදිනවට
හීන පෙන්නනවට
ජීවිතේ රාත්‍රියට එළිවෙන්න නොදෙනවට
අමිල ජයචන්ද්‍ර ලියනආරච්චි
No comments:
Post a Comment