Wednesday, May 6, 2015

හිතුවිලි උපද්දන පාළුව

මේ මගේ පාළුවයි
මං ආස පාළුවයි
අනුන්ගේ පාළුවට තනි රැක්ක
මගේ පාළුවට කෙනෙකු නොසොයමි මම

පාළුව මගේ අයිතිය
කාටවත් නැති කරන්නට අයිතියක් නැත 
කුරුළු පිහාටු අවැසි නැත 
පාළුව හිතට පිහාටු දී ඇත
සරන්නට සිතන්නට 

මගේ පාළුව ගැන හිතන්නෙම වෙන අය
මම ආසයි මට ආස විදියට මම වෙන්න
කාගෙවත් නිර්මාණයක් නොවෙන්න
ඒ හින්ද මගේ පාළුව මටම දෙන්න 

හිතුවිලි උපද්දන පාළුව
වළාකුළු උඩ නිදිකරවන පාළුව
හිත නිරුවත් කරවන පාළුව
සළු ඇඳ ගත් උන් වෛර කරන පාළුව
Posted by at
Labels:

21 comments:

  1. කල්‍යාණ මිත්‍රMay 6, 2015 at 7:48 AM

    කවුරු හරි ඒ ගැන කතා කරන කොට
    පැදුරටත් නොකියා පලා යන
    පාළුව...

    ReplyDelete
  2. රූපේMay 6, 2015 at 8:14 AM

    ඒ වුනාට වෙලාවකට පාළුවත් පට්ට ම පාළුයි...

    ReplyDelete
  3. බස්සි (Yash)May 6, 2015 at 9:44 AM

    සුපිරි!

    ReplyDelete
  4. UnknownMay 6, 2015 at 11:30 AM

    අගෙයි... නියමයි

    ReplyDelete
  5. ඉන්ද්‍රජිත්May 6, 2015 at 11:39 AM

    පට්ට...

    ReplyDelete
  6. හංසි(swan)May 6, 2015 at 6:37 PM

    හිතිවිලි උපද්දන පාළුව පාලුවටම යන්නයි මේ හිත කැමති ඒ තරමටම පාළුව හිත රිද්දන නිසා

    ReplyDelete
  7. කටුසු හදවතMay 6, 2015 at 10:41 PM

    පාලුව පුරුදුවෙච්ච මිනිහෙක්ගෙන් අහපන් ආපහු සමාජගතවෙන්න කොච්චර අකමැතිද කියලා.පාලුව,තනිකම හිතට හරි නිවනයි කිවුවළු.

    ReplyDelete
    Replies
    1. සජ්ජා (පඩංගුව)May 8, 2015 at 1:42 PM

      අම්මේ ඔව් .. පාළුවේ ඉඳල සමාජගත උනාට පස්සෙ සමාජෙ පාළු කරන්න හදන්නෙ :p

      Delete
  8. UnknownMay 7, 2015 at 11:17 AM

    ලස්සනයි... පාලුව නියම මාතෘකාවක්

    ReplyDelete
  9. DineshMay 7, 2015 at 3:41 PM

    පාළුව තරම් සුන්දර දෙයක් එක වෙලාවකට නෑ බං..

    ReplyDelete
  10. විභීෂණ IIMay 7, 2015 at 11:13 PM

    සැමදා තනියට,
    කිසිවෙකු ළඟ නොසිටියද,
    මා ලඟම සිටින ,
    මගේ මිතුරු පාළුව..

    ----------

    පද පේලිය යම් බොහොම අගෙයි(මගේ නොව ඔබේ)

    ReplyDelete
  11. සජ්ජා (පඩංගුව)May 8, 2015 at 1:45 PM

    ලස්සනයි කිචි... එක නෙවෙයි බ්ලොග් එක ෆලෝ වෙන්නෙ නෑ නෙ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. UnknownMay 8, 2015 at 2:41 PM

      ඇයි බං ඒ ඒක වෙන්න බෑනෙ

      Delete
  12. ඇනෝපිලිස්May 9, 2015 at 12:20 AM

    අඩෝව්.... පාලුව තරම් හොඳ දෙයක් තියනවද ඩෝව් ... ඇත්තම කිව්වොත් මම ආසම පාලුවට ......

    ReplyDelete
  13. UnknownMay 11, 2015 at 11:33 AM

    පද පෙල ටොප්!
    ඒකෙත් සැප දන්නෙ විඳින එකා තමා.

    ReplyDelete
  14. Nuwan SMay 11, 2015 at 11:06 PM

    පාළුව තමා කවි සිත් අවධි කරවන්නෙ
    ජයවේ කිචී!

    ReplyDelete
  15. Pathum HerathMay 12, 2015 at 1:12 PM

    ඉස්සර මම ඕක සම්භාව්‍ය විදියට මෙන්න මෙහෙම හිතාගෙන හිටියා I'm not alone because loneliness is always with me :)

    ReplyDelete
  16. එල ද බ්‍රා මෙන්ඩාMay 13, 2015 at 3:54 PM

    එල ද බ්‍රා..
    නිසදැස ලස්සනයි

    ReplyDelete
  17. ලොකු පුතාMay 16, 2015 at 10:10 AM

    උඹේ බ්ලොග් එක මට කලින් හම්බ නොවිච්ච එකක්...
    දැන් එන්නම් දිගටම...

    පැදිපෙළ ලස්සනයි මචං...

    ///අනුන්ගේ පාළුවට තනි රැක්ක
    මගේ පාළුවට කෙනෙකු නොසොයමි මම ///
    පාළුව විඳගෙන තනියෙන් ඉන්න එක සැපක් කියල අපිටත් හිතෙනවා බන් වෙලාවකට... හෙහ් හෙහ්...

    ReplyDelete
    Replies
    1. UnknownMay 16, 2015 at 11:17 AM

      හමුවීම සතුටක් ලොකු පුතා

      Delete

Subscribe to: Post Comments (Atom)