වියපත් කිරිලියට පෙම් බැඳි යොවුන් කුරුල්ලෙක්ගේ නුරා ප්‍රේම කිචි බිචිය

තටු ගසනු නොහැකිද

කූඩුවේ කිරිලිය

ගහ කොළක වසන්නට

හිතේ ආසා නැතිද

හිරි වැටුණු තටු වලට

සුවඳ සම්භාහනයක් අකැපද

කූඩු දොරගුළු හරින හීනයක් දකිමුද
අනඟ හී සර කිතිය හරි සැරට දැණුනද

නොදැක අහසක් නොවැදි හුළඟක්
කිරිලි සිත වීද තැන්පත්
හිමි බෝම අයහපත් 

නුඹ කාලයෙන් වියපත් රූපයෙන් පෝසත්


නුරාගික කිචි බිචිය හතරතින්
දොර හරින යතුරු ගත් විහඟුන්
වනා අත් මවා හිරිවැටුමන්
සෙනෙහසක් නොනැගෙයි හැම නුරා හදකින්